Door automatisering en de daaropvolgende afname van productiebanen, is de economie nu steeds meer gericht op kennis. Veel bedrijven focussen zich dus op het implementeren van nieuwe ideeën rondom technologie, product design, machine learning en andere digitale vakgebieden. In deze nieuwe economie kan het moeilijker zijn om de waarde van mensen in te schatten, omdat het nu met name om een combinatie van vaardigheden gaat. Een softwareontwikkelaar met designvaardigheden is bijvoorbeeld meer waard dan een developer die toevallig goed kan voetballen.
Met een nieuwe methode, ontwikkeld door Katharine Anderson van de Tepper School of Business, kan deze combinatie van vaardigheden geïdentificeerd worden in potentiële werknemers. Deze vaardigheden worden vervolgens uitgebeeld in een visueel model. De methode en het model zijn gepubliceerd in een uitgave van Proceedings of the National Academy of Sciences.
Interactie tussen vaardigheden
“De interactie tussen vaardigheden wordt in het model weergegeven als een soort netwerkstructuur. Wanneer een individu meerdere vaardigheden heeft ontstaat er een verbinding in het netwerk,” zegt ontwikkelaar Anderson. “De positie van de vaardigheden in het netwerk geeft een indicatie van het type werknemer. Hoe divers zijn de vaardigheden van het individu? En hoe werken deze in combinatie met elkaar?”
Verschillende soorten multi-talenten
Tijdens het onderzoeken van de digitale arbeidsmarkt ontdekte Anderson dat werknemers met diverse vaardigheden vaak in twee groepen onderverdeeld kunnen worden: het manusje-van-alles en de werknemer die er een synergetische werkwijze op nahoudt. Dit betekent het combineren van verschillende vaardigheden om tot een nog beter resultaat te komen, oftewel één plus één is drie.
Ze ontdekte daarnaast dat “multi-talenten” over het algemeen meer verdienen dan werknemers met een minder uitgebreid takenpakket. En de werknemers met een synergetische werkwijze verdienen het meest.
Digitale arbeidsmarkt
“Deze bevindingen zijn vooral belangrijk in de digitale arbeidsmarkt, omdat werkgevers steeds vaker kandidaten selecteren op basis van algoritmes,” stelt Anderson. Ze doelt hiermee op sites als LinkedIn. “Werknemers moeten hun profiel dus zorgvuldig uitwerken om werkgevers aan te trekken.”
Het in kaart brengen van werknemers met een synergetische werkwijze zorgt er ook voor dat er gaten in de arbeidsmarkt opgevuld kunnen worden. En op basis van deze methode kunnen er betere algoritmes komen om de kloof tussen werkzoekenden en de digitale arbeidsmarkt te verkleinen.
“Dit model toont aan dat zoekalgoritmes verbeterd kunnen worden om de wensen van werkgevers en werknemers meer op elkaar aan te laten sluiten,” legt Anderson uit. “Met deze informatie kunnen we werkzoekenden helpen in hun positionering op de arbeidsmarkt. En daarnaast kunnen we werkgevers helpen met de zoektocht naar toptalent en het trainen van het huidige personeel.”